Yatsı namazında imam, “Bunun üzerine Musa, onların koyunlarını suladı. Sonra gölgeye çekilip, ‘Rabbim! Bana göndereceğin her hayra muhtacım.’ dedi.“ ayetinin tilaveti, gözlerinden gittikçe hızlanan inci tanesi gibi yaşların süzülmesine neden olmuştu. Kasas suresinin 24. ayetinde söz edilen Musa’nın çaresizliğinin dile getirilişi, şu anda yaşadığı hale çok benziyor olmalıydı. Sağa selam verdiğinde ise solundakinden, akan yaşlarını gizlediğinden olsa gerek namazdan selamla çıkmanın da bir rahmet olduğunu fark etti. Etrafındakilerin ona baktığını sezinleyince, mahcubiyet içinde ‘Rabbim gözyaşlarımı her türlü gösterişten uzak tut.’ diye niyaz etti. Namazı tamamlayan imam tesbihat için yüzünü cemaate çevirdiğinde ve bakışlarının cemaatle birleştiğini fark edince, sanki çok güçlü projektörlerin sadece ona çevrildiği bir sahnedeymiş gibi kendini yapayalnız hissetti ve “Niye bakıyorlar?” diye hüzünlendi. Hâlbuki son on gündür, yani İstinyepark’taki görevine başladığından beri yatsı namazlarını hep bu camide eda ediyordu. Acaba gözlerim ağlamaktan kızardı da ona mı bakıyorlar diye eli cebindeki mendiline uzandığında, ceketindeki kırmızı rengi fark edince başından aşağı kaynar sular boşaldı. Görünen o ki Noel baba hidayete ermiş ve camiye gelmişti. Zira çalıştığı mağazada giyinmek için tahsis edilen yerde buz pistinde gösteri yapan kızlar da pervasızca üzerlerini değiştiriyorlardı. Yerinden usulca kalktı, gözleri yerde caminin ayakkabılığına yöneldi ve oradan kırmızı torbasını kaptığı gibi kaçarcasına uzaklaştı. “Neyse bu gece 31 Aralık, son iş günüm bir daha bu camiye uğramam olur biter.” diye düşünerek kendini rahatlatmaya çalıştı.
Vanlıydı. İstinye’de amcasının asker arkadaşının evinin bodrum katındaki küçücük bir odada yaşıyordu. Yıldız Teknik Üniversitesinin istatistik bölümünü kazanmıştı. Türkçesi ana dilinin tesiri altındaydı. Ten rengi esmerdi. Üstelik ismi de Usame idi. Bu üç olumsuz gibi görünen faktör onun hamburgercilerde, pizzacılarda ve giyim mağazalarında part-time iş bulmasını neredeyse imkânsızlaştırıyordu. A.v.m.’ de bir gün anketörlük yapmak istemiş fakat yaklaştığı herkesin, cüzzamlı görmüş gibi kendisinden kaçarcasına uzaklaştığını görünce bir tane bile form dolduramadan eli boş dönmüştü. Böylesine kendini garip ve biçare hissettiği günlerden ...
YAZININ DEVAMI İÇİN: http://dusuncemektebi.com/maske-ve-kostum_m18123.html
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder